زندگی نــآمـــه ...

بــه نــآم خـــدا ...

بــــرا بعضی آدما زندگی کردن تو دو چیز خلاصه می شه !! خوردن و خوابیدن
این ادمـــــــهـــــآ که خیلی از ماها جزوشون هســـتیم خیلی ادمــــهای بی چاره ای هستن
چون کاری که این ها انجــــآم میدن رو هم یک گیاه می تونه انجــــآم بده !!
زندگی بعضی از مــآهــآ فقط شده تفریح و وقت گذرانی !!
عمر مـــــــــآ دراه قطره قطره تموم میشـــــه امـــــــــــــــــآ بی ارزش ترین چیز نزد ما
زمان ماست..

بعضی آدمــــآ شاید خیلی عمر نکردن ولی عمر پربرکتی داشتن !!
مثل حضرت علی اصغر و حضرت رقیه و علی اکبر ..
اما بعضی ها با اینکـــــه هفتــآد سال عمر کردن امـــــآ به نظر من باید رو قبرهاشون نوشت
انسان نـــــــآکـــــــــآم !!!!

شهید محمد رسول نوبخت با اینکه فقط نوزده بیست سال عمر کرد ولی  جاودانه شد...

آن قدر ارزش مند هست که هنوز که هنوزه  رو زندگی کســآنی که میشناسندش تاثیر می
گذارد  و خواهد گذاشت !! نه تنها شهید محمد رسول بلکه تمـآم شهدا این گونه اند ...

شهدایی که شاگردان امام حسین (ع) هستند ...
 آن مرد عاشــق و ایثار گر ... شاه شهیدان
کربــــــــــ و بــلا ....

شهید سید محمد رسول نوبخت شب جعه هم زمـــآن با شب میــلآد حضرت محمد(ص)

در مشهد مقدس دیده به جهــآن گشود ... به همین دلیل نــآمش را محمدرسول  گذاشتند ..

او ششمین و آخرین فرزند خــآنواده بود ...

ایشون نــه تنها عضو انجمن اسلامی دبیرستانــشون بودن و کلی هم در بسیج

مسجد فعالیت داشتند حتی جزء ممتاز ترین دانش اموزان مدرسه بود...

و سر انجــآم هم در کنکور شرکت نمود و داروسازی دانشگاه  مشهد قبــول شد..

شهید محمـــد رســـول پس از شرکت در کنکور سراسری در سن 18 سالگی (مرداد 65 )

بــرای دیدن آموزش بــه اردوی آموزشی رفت و سپس برای یک ماموریــت 3  مــــآهه

عازم جبهه شد ... 

هنگامی که 3 مـآه ماموریت تمــــآم شد به مرخصی آمد و مجددا برای شرکت در عملیــآت کربلای

4 با گردان خط شکن ثارالله  وارد عمل شد ...

او در عین درگیری ابتـــــدا از نـــآحیه سر مجروح شد و با وجــــود اصرار دوستانش به اینکه برگردد

برنگشت و با همان حـــآل  مجروحــآن را به آمبولانس رساند و خود برگشتــــه بود ...

نزدیک هــآی صبح هنگامی که رزمنده ها در حال برگشت بودند ؛

گلوله ای به پشتش اصابــــت می کند و ....

محمد رســـول مآ ، که اگـــر زنده بود شاید از بهترین دکتر های کشورمون بود شهادت را به

مـــــآندن ترجیح داد ! به راستی این آدم هـــــــآ که اتفاقا فوق العـــآده ساده بودند و اصلا ادم

هــآی عجیب و غریبی نبودند چگونه این گونه مشــتاق شهادت و دادن جان خود بودند ؟

به راستی خوش بــــــه حال این گونه ادم هــــآ که ما هیچ گاه به پای معرفتشان نخواهیم

رسید ...

قهرمــــــآن زندگی من شهادتت مبـــــــآرک ....